เที่ยวหินธรรมาสน์นักเทศน์ (Pulpit Rock) ที่เมืองสตาแวนเงอร์ ประเทศนอร์เวย์ (18 Aug 2016)

Pulpit Rock

หินธรรมาสน์นักเทศน์ (Preacher’s Pulpit/ Pulpit Rock) ภาษานอร์วีเจียนเรียกว่า Preikestolen หรือ Prekestolen เป็นจุดท่องเที่ยวที่มีชื่อเสียงแห่งหนึ่งในเทศบาลเมืองฟอร์แซนด์ (the municipality of Forsand) ในเขตมณฑลโรกาแลนด์ (Rogaland county) ของประเทศนอร์เวย์ Pulpit Rock นั้นเป็นหน้าผาหินที่สูงชันมีความสูงถึง 604 เมตรจากระดับน้ำทะเล ตั้งอยู่ทางตอนบนของฟยอร์ดที่ชื่อว่า Lysefjorden บนหน้าผานี้มีพื้นที่สี่เหลี่ยมจัตุรัสแบนราบขนาดพื้นที่ประมาณ 25 คูณ 25 เมตร จุดนี้เป็นจุดที่มีนักท่องเที่ยวไปเที่ยวมากที่สุดแห่งหนึ่งของประเทศนอร์เวย์ โดยในปี ค.ศ. 2012 มีนักท่องเที่ยวจำนวนมากถึง 150,000-200,000 คน เวลาจะไปเที่ยวนักท่องเที่ยวที่พักอยู่ที่เมืองสตาแวนเงอร์ต้องเดินทางโดยเรือเฟอรี่ไปจอดที่ท่าเรือที่เมือง Tau เสียก่อนแล้วต่อรถบัสโดยสารขึ้นไปอีกใช้เวลารวมทั้งสิ้นประมาณ 1 ชั่วโมงครึ่ง และเดินขึ้นเขาต่อไปอีก 4 กิโลเมตร ซึ่งใช้เวลาประมาณ 2 ชั่วโมง เบ็ดเสร็จแล้วรวมเดินทางไปและกลับก็ใช้เวลาเป็นวันเลยทีเดียว

หน้าผา Pulpit rock มีความสูง 604 เมตรจากระดับน้ำทะเล

ฟยอร์ด Lysefjorden และ Pulpit rock

ฟยอร์ดคืออะไร

ฟยอร์ด (fjord หรือ fiord) คืออ่าวแคบและยาวที่อยู่ระหว่างหน้าผาสูงชันและยื่นเข้าไปในแผ่นดินซึ่งเกิดจากการกัดกร่อนของธารน้ำแข็ง (glacial erosion) ในอดีต

ฟยอร์ดพบได้ที่ไหน

จริงๆ แล้วฟยอร์ดไม่ได้พบเฉพาะในนอร์เวย์เท่านั้นแต่ยังพบในอีกหลายๆ ประเทศที่เคยพบธารน้ำแข็งในอดีต เช่น ชายฝั่งอลาสก้าของอเมริกา ชายฝั่งของรัฐบริติชโคลัมเบียของแคนาดา ชายฝั่งของประเทศชิลี ชายฝั่งของเกาะกรีนแลนด์ ชายฝั่งของประเทศไอซ์แลนด์ หมู่เกาะเคอกึเลน (The Kerguelen islands) ในมหาสมุทรอินเดียทางตอนใต้ ชายฝั่งทะเลของประเทศนิวซีแลนด์ เกาะนิวฟาวแลนด์ (Newfoundland) พื้นที่รัฐนูนาวุท (Nunavut) และคาบสมุทรลาบราดอร์ (The Labrador Peninsula) ของประเทศแคนาดา ชายฝั่งสก๊อตแลนด์ (Scotland) ของสหราชอาณาจักรอังกฤษ และชายฝั่งของรัฐวอชิงตัน (Washington state) ของอเมริกา เป็นต้น ว่ากันว่าชายฝั่งของประเทศนอร์เวย์มีความยาวถึงเกือบสามพันกิโลเมตรแต่ถ้าไม่รวมฟยอร์ดจะมีความยาวเพียงแค่ 2,500 กิโลเมตรเท่านั้นเอง

ฟยอร์ดเกิดขึ้นได้อย่างไร

ฟยอร์ดเกิดขึ้นเมื่อธารน้ำแข็ง (Glacier) ตัดหุบเขาเป็นรูปตัวยูโดยการแยกตัวของน้ำแข็งและเคลื่อนที่ไปตามหุบเขา การเคลื่อนที่ดังกล่าวก่อให้เกิดรอยขีดข่วนของพื้นที่หินแข็ง (bedrock) ชั้นล่าง และเมื่อธารน้ำแข็งละลายตะกอนหินที่ถูกกัดกร่อนจะเคลื่อนที่ตามกระแสน้ำและเกิดเป็นหินโสโครก (terminal moraine) ทับถมอยู่บริเวณปากอ่าว ผลก็คือจะทำให้พื้นที่หินแข็งบริเวณที่ถูกกัดกร่อนมีลักษณะเป็นหลุมลึกกว่าบริเวณใกล้เคียง (รูปภาพ) ในบางครั้งหลุ่มลึกนี้อาจจะมีความลึกจากระดับน้ำทะเลมากกว่า 1 กิโลเมตรเลยทีเดียว เช่นฟยอร์ดที่ชื่อว่า Sognefjord ที่ประเทศนอร์เวย์มีความลึกจากระดับน้ำทะเลมากถึง 1,300 เมตร